بسّ ٺبينيْ آعَتِرفلگ !
هَذآ هُۆ آلليّ ٺبببيهہَ !
[ طيبّ آسسمَع ]
گنُت آعشَق شخصّ ۆإآثق
گان ليّ گل الحيإآهہَ . .
......گنت آسممَمع لهہَ گِثير ،
( گإآن عِنديّ جَد غيَر )
هَوُ آگثر شخصّ يمَلٱنيّ حنإآن !
ۆگنت آبإآدلهہَ بَ‘ آلغرآمّ
گگنتّ أحبهہَ . . حَييل أحبهہَ
بسّ فَآجأنيّ بَ‘ رحِيلهہَ !!*
ۆ قِلتّ ببَقىىى فَ إنتِظإآر
لۆ . . مَضى ھَ آلعمُر گِلهہَ !
مَ أعِيش إلٱ بَ‘ جۆإآرهہَ
بس گسَرنيّ بَ / [ أنتہَينآ ]
ۆ قإآم ۆ أرسَلهَآإ رسِآلهہَ "
ۆ أبتدِيتّ ألمّ بعَضيْ ’
ۆ آبگگگيّ مِن قۆ آلخسَإرهہَ
البَلٱ صِدق أنتهَينآ !
البَلٱ صِدق أنتهَينآ !
البَلٱ صِدق أنتهَينآ !
ۆ أننننإآ باآإقيّ
فِ [ إ ن ٺِ ظ آ ر ھَ ]
أدريّ آلمَتگ گِثيير . .
ۆ تَرگت آحلٱمَگ ٺِطير !
بسّ ٱنٺ قِلت ٺبيّ ٺِسمَع !
مَ مَ بقىى بَ‘ آلححُحبْ خخخيَر